ασθένεια λούτου: συμπτώματα, αιτίες, διάγνωση και άλλα

lupus είναι μια μακροπρόθεσμη αυτοάνοση ασθένεια στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος γίνεται υπερκινητικό και επιτίθεται υγιής ιστός. Λόγω της σύνθετης φύσης του, ο λύκος είναι μερικές φορές γνωστός ως “ασθένεια χιλιάδων προσώπων”.

Σύμφωνα με το Ίδρυμα Lupus της Αμερικής, οι άνθρωποι αναφέρουν περίπου 16.000 νέες περιπτώσεις λύκου στις Ηνωμένες Πολιτείες κάθε χρόνο και μέχρι 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι μπορεί να ζουν με την κατάσταση στις ΗΠΑ

Τύποι

Υπάρχουν διάφορα διαφορετικά είδη λύκου, συμπεριλαμβανομένου του συστηματικού ερυθηματώματος Lupus (SLE), του δερματικού λύκου (όπως ο ερυθηματώδος του δίσκου Lupus) .

Ο συστηματικός ερυθηματώδος λύκος

SLE είναι η πιο κοινή μορφή λύκου, που περιλαμβάνει το 70% των περιπτώσεων λύκου. Είναι μια συστηματική κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να επηρεάσει πολλά όργανα και συστήματα σε όλο το σώμα. Για το λόγο αυτό, το SLE τείνει να είναι μια πιο σοβαρή μορφή λύκου. Τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρή.

SLE μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στο:

Αυτή η φλεγμονή μπορεί να συμβεί σε μία από αυτές τις περιοχές ή να επηρεάσει πολλαπλές περιοχές ταυτόχρονα.

Αυτή η συνθήκη συνήθως περνάει από κύκλους φλεγμονώδους και ανίχνευσης. Σε περιόδους ύφεσης, ένα άτομο με λύκο μπορεί να μην έχει συμπτώματα. Κατά τη διάρκεια μιας φλεγμονής, η ασθένεια είναι ενεργή και τα συμπτώματα ενός ατόμου επιστρέφουν ή μπορεί να εμφανιστούν νέα συμπτώματα.

Μερικοί άνθρωποι με ΣΕΛ μπορεί να έχουν τακτικές φλόγες. Άλλοι μπορούν να τους βιώσουν μόνο κάθε λίγα χρόνια. Ακόμα άλλοι μπορεί να βιώσουν μακροπρόθεσμη δραστηριότητα.

Διακόπτης Lupus erythematosus

Σε DLE, ένας τύπος δερματικού λύκου, τα συμπτώματα επηρεάζουν μόνο το δέρμα. Το DLE εμφανίζεται ως κυκλικές αλλοιώσεις, συνήθως στο τριχωτό της κεφαλής και στο πρόσωπο, αν και μπορούν να εμφανιστούν σε άλλα μέρη του σώματος, όπως μέσα στα αυτιά.

Οι βλάβες τείνουν να είναι κόκκινες και μπορεί να γίνουν παχιά και λωρίδα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι βλάβες οδηγούν σε ουλές και αποχρωματισμό του δέρματος. Εάν βλάβει την ουρά στο τριχωτό της κεφαλής, τα μαλλιά μπορεί να μην ξαναγυρίσουν σε αυτήν την περιοχή.

Το DLE δεν επηρεάζει τα εσωτερικά όργανα, αλλά περίπου το 10% των ανθρώπων με DLE συνεχίζουν να αναπτύσσουν SLE, σύμφωνα με το Ίδρυμα Lupus της Αμερικής. Ωστόσο, είναι πιθανό ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν ήδη SLE και τα συμπτώματα του δέρματος τους οδήγησαν πρώτα σε διάγνωση DLE.

Υποξεία δερματική ερυθηματώδη λύκο

Υποξεία δερματικός ερυθηματώδας του λύκου αναφέρεται σε δερματικές αλλοιώσεις που εμφανίζονται σε τμήματα του σώματος που έχουν έκθεση στον ήλιο. Αυτές οι βλάβες δεν προκαλούν ουλές, αλλά μπορεί να προκαλέσουν αποχρωματισμό του δέρματος.

επαγόμενη από φάρμακα lupus

dil είναι μια αυτοάνοση κατάσταση που προκαλείται από ορισμένα φάρμακα. Τα συμπτώματα τείνουν να είναι παρόμοια με εκείνα του ΣΕΛ, αλλά είναι συχνά λιγότερο σοβαρά. Περισσότεροι από 100 φάρμακα έχουν αναγνωριστεί ως πιθανές αιτίες του DIL.

φάρμακα που συνδέονται συνήθως με το DIL περιλαμβάνουν:

• υδραλαζίνη, φαρμακευτική αγωγή υπέρτασης
• Isoniazid, ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της φυματίωσης
• μινοκυκλίνη, ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία κάποιων δερματικών παθήσεων

με αυτά τα φάρμακα. Περίπου το 5% των ατόμων που λαμβάνουν υδραλαζίνη και το 20% των ατόμων που λαμβάνουν μακροπρόθεσμα procainamide προχωρούν για να αναπτύξουν το DIL. Αν και άλλα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν DIL, η πιθανότητα είναι πολύ χαμηλότερη.

DIL συνήθως πηγαίνει μακριά εντός 6 μηνών από τη διακοπή του φαρμάκου.

Νεογνικός λύκος

Ο νεογνικός λύκος είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται στα βρέφη όταν ο γονέας γέννησής τους περνάει ορισμένα αντισώματα μέσω του πλακούντα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Τα αντισώματα που μπορούν να προκαλέσουν νεογνικό λύκο είναι αυτά που σχετίζονται με τη νόσο του λύκου και του Sjögren. Ο γονέας της γέννησης μπορεί να έχει οποιαδήποτε από αυτές τις συνθήκες ή καθόλου συμπτώματα, αλλά μπορεί ακόμα να μεταβιβάσει αυτά τα αντισώματα. Όταν συμβεί αυτό, η πιθανότητα του βρέφους που αναπτύσσεται νεογνικός λύκος εκτιμάται ότι είναι 2%.

Κατά τη γέννηση, τα μωρά με νεογνικό λύκο μπορεί να έχουν δερματικό εξάνθημα, προβλήματα στο ήπαρ και χαμηλές μετρήσεις αίματος.

Τα συμπτώματα του δέρματος του νεογνικού λύκου συνήθως εξαφανίζονται μετά από μερικές εβδομάδες. Ωστόσο, μερικά βρέφη μπορεί να έχουν ένα συγγενές καρδιακό μπλοκ, στο οποίο η καρδιά δεν μπορεί να ρυθμίσει μια φυσιολογική και ρυθμική δράση άντλησης. Αυτή είναι μια πιο σοβαρή επιπλοκή και το βρέφος μπορεί να χρειαστεί βηματοδότη.

Τα περισσότερα βρέφη που γεννιούνται από γονείς με το SLE είναι εντελώς υγιείς. Ωστόσο, ένα άτομο με ΣΕΛ μπορεί να επιθυμεί να μιλήσει με έναν γιατρό για το πώς η κατάστασή του μπορεί να επηρεάσει την εγκυμοσύνη του.

προκαλεί

lupus είναι μια αυτοάνοση κατάσταση, αλλά η ακριβής αιτία είναι ασαφής.

Τι συμβαίνει;

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα πολύπλοκο δίκτυο που αποτελείται από όργανα, ιστούς και κύτταρα. Προστατεύει το σώμα καταπολεμώντας ξένα σώματα όπως ιούς, βακτήρια, μύκητες και τοξίνες. Καθαρίζει επίσης τα νεκρά ή ελαττωματικά κύτταρα.

Το ανοσοποιητικό σύστημα προστατεύει το σώμα με την παραγωγή πρωτεϊνών σχήματος Υ που ονομάζονται αντισώματα. Αυτά τα αντισώματα είτε εξουδετερώνουν μια απειλή είτε στέλνουν ένα σήμα σε άλλα κύτταρα για να το αφαιρέσουν. Τα εξειδικευμένα λευκά αιμοσφαίρια, που ονομάζονται Β λεμφοκύτταρα, παράγουν αυτά τα αντισώματα.

Όταν ένα άτομο έχει αυτοάνοση κατάσταση, όπως ο λύκος, το ανοσοποιητικό σύστημα δεν μπορεί να διαφοροποιήσει μεταξύ ανεπιθύμητων ουσιών ή αντιγόνων και υγιούς ιστού. Το σώμα λάθη ως ξένο κατά λάθος.

Ως αποτέλεσμα, το ανοσοποιητικό σύστημα κατευθύνει τα αντισώματα έναντι τόσο του υγιούς ιστού όσο και των αντιγόνων. Αυτό προκαλεί διόγκωση, πόνο και βλάβη ιστών.

Αντιμυρηνικά αντισώματα (ANAs) είναι συνήθως παρόντα σε άτομα με αυτοάνοσες καταστάσεις όπως ο λύκος. Λειτουργούν με στόχευση του πυρήνα των κυττάρων του σώματος. Ο πυρήνας είναι το μέρος του κυττάρου που περιέχει γενετικό υλικό.

Γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα πάει στραβά;

Οι ερευνητές δεν κατανοούν ακόμη πλήρως τι προκαλεί το λύκο, αλλά πιστεύουν ότι προκαλείται από πολλαπλούς παράγοντες.

Μια πιθανή θεωρία σχετίζεται με τον κυτταρικό θάνατο, μια φυσική διαδικασία που συμβαίνει καθώς το σώμα ανανεώνει τα κύτταρα του. Οι έρευνες υποδηλώνουν ότι λόγω γενετικών παραγόντων, τα σώματα ανθρώπων με λύκο μπορεί να μην καθαρίζουν σωστά τα κύτταρα που έχουν πεθάνει.

Τα νεκρά κύτταρα που παραμένουν μπορεί να οδηγήσουν στην παραγωγή αυτοαντισωμάτων, όπως το ANAS, που συνεχίζουν να επιτίθενται στο σώμα, προκαλώντας συμπτώματα λύκου.

Παράγοντες κινδύνου: Οι ορμόνες, τα γονίδια και το περιβάλλον

Ο λύκος μπορεί να αναπτυχθεί ως απάντηση σε διάφορους παράγοντες. Αυτά μπορεί να είναι ορμονικά, γενετικά, περιβαλλοντικά ή συνδυασμός αυτών των παραγόντων.

ορμόνες

Οι ορμόνες είναι χημικές ουσίες που παράγει το σώμα. Ελέγχουν και ρυθμίζουν τη δραστηριότητα ορισμένων κυττάρων και οργάνων.

Η ορμονική δραστηριότητα μπορεί να προσφέρει μια εξήγηση για παράγοντες κινδύνου όπως το φύλο και η ηλικία.

Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) δηλώνουν ότι τα θηλυκά ηλικίας 15 και 44 ετών είναι εννέα φορές πιο πιθανό να έχουν λύκο από τους άνδρες.

Τα συμπτώματα και η διάγνωση συχνά εμφανίζονται μεταξύ των ηλικιών 15 και 45 ετών, κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας. Ωστόσο, το 20% των περιπτώσεων εμφανίζεται μετά την ηλικία των 50 ετών.

Ορισμένες έρευνες υποδηλώνουν ότι η έκθεση στο οιστρογόνο, μια σεξουαλική ορμόνη που τα θηλυκά τείνουν να παράγουν περισσότερα από τα αρσενικά, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο αυτοάνοσων καταστάσεων όπως ο λύκος.

Αυτό υποστηρίζεται περαιτέρω από πολλά θηλυκά που αντιμετωπίζουν περισσότερα συμπτώματα λύκου πριν από την εμμηνόρροια και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όταν τα επίπεδα οιστρογόνων είναι υψηλότερα.

Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα, η παρουσία ορισμένων ορμονών του φύλου θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο λύκος είναι τόσο διαδεδομένος στα ενήλικα θηλυκά.

Γενετικοί παράγοντες

Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα, οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ορισμένα γονίδια που παίζουν ρόλο στην ανταπόκριση του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη του λύκου. Τα στοιχεία δείχνουν ότι υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα ενός ατόμου που αναπτύσσει λύκο εάν το μέλος της οικογένειας το έχει, υποστηρίζοντας περαιτέρω την πιθανότητα ότι η γενετική μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου.

Δίδυμοι μελέτες δείχνουν επίσης ότι εάν ένα μέλος πανομοιότυπων δίδυμων έχει λύκο, ο άλλος έχει 24% πιθανότητα να αναπτύξει επίσης την ασθένεια.

Ο λύκος μπορεί να συμβεί σε άτομα χωρίς οικογενειακό ιστορικό της νόσου, αλλά μπορεί να υπάρχουν και άλλες αυτοάνοσες συνθήκες στην οικογένεια.

Οι άνθρωποι οποιουδήποτε υπόβαθρου μπορούν να αναπτύξουν λύκο, αλλά είναι δύο έως τρεις φορές πιο συνηθισμένοι στην αφρικανική αμερικανική, ισπανική/latina, ασιατική αμερικανική, ιθαγενής Αμερικανική, Αλάσκα, εγγενή Χαβάη και άλλα θηλυκά του Pacific Islander με λευκά θηλυκά.

Η έρευνα υποδηλώνει ότι για τις γυναίκες του χρώματος, τα συμπτώματα τείνουν να εμφανίζονται νωρίτερα και να είναι πιο σοβαρές. Η έρευνα αυτή υπογραμμίζει την ανάγκη για αυξημένη ιατρική υποστήριξη, έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία.

Οι παράγοντες κινδύνου λύκου περιλαμβάνουν συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Ο λύκος που είναι πιο συνηθισμένος σε ορισμένα δημογραφικά στοιχεία μπορεί εν μέρει να οφείλεται στη γενετική. Ωστόσο, οι διαφορές σε ορισμένα αποτελέσματα, όπως η εξέλιξη της νόσου και η θνησιμότητα, μπορεί να οφείλονται σε κοινωνικούς παράγοντες όπως οι ανισότητες στην υγειονομική περίθαλψη.

περιβάλλον

Οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως χημικά ή ιούς, μπορούν να συμβάλλουν στην ενεργοποίηση του λύκου σε άτομα που είναι ήδη γενετικά ευαίσθητα.

Πιθανές περιβαλλοντικές ενεργοποιήσεις περιλαμβάνουν:

• Το κάπνισμα: Η έκθεση σε τοξικά συστατικά του καπνού τσιγάρων μπορεί να οδηγήσει σε γενετικές μεταλλάξεις και γονιδιακές ενεργοποιήσεις που συνδέονται με το SLE.
• Έκθεση στο φως του ήλιου: Η ακτινοβολία που προέρχεται από το άμεσο ηλιακό φως μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα του προϋπάρχοντος ΣΕΛ. Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να εξεταστεί εάν μπορεί να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη SLE. Η υπεριώδη ακτινοβολία μπορεί να οδηγήσει σε κυτταρική βλάβη και γενετικές μεταλλάξεις που μπορεί να εμπλέκονται στην ανάπτυξη του SLE.
• Λοιμώξεις: Οι λοιμώξεις όπως ο ιός Epstein-Barr, επίσης γνωστοί ως αδενικός πυρετός, είναι πολύ πιο συνηθισμένες σε άτομα με SLE. Αυτό υποδηλώνει ότι μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στην ανάπτυξη της κατάστασης για όσους είναι ευαίσθητοι.
• Ρύπες: Με παρόμοιο τρόπο με τον καπνό τσιγάρων, η ατμοσφαιρική ρύπανση μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη SLE.

Τα παιδιά διατρέχουν κίνδυνο;

Ο λύκος μπορεί να συμβεί σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας. Σύμφωνα με το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας, το 20% των ατόμων με λύκο αναπτύσσουν την κατάσταση πριν από την ηλικία των 20 ετών. Είναι σπάνιο για τους ανθρώπους να αναπτύξουν λύκο πριν από την ηλικία των 5.

lupus που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας τείνει να έχουν πιο σοβαρά συμπτώματα και συχνά επηρεάζουν τα νεφρά, με έως και 50% των παιδιών να έχουν συμπτώματα νεφρών.

συμπτώματα

Τα συμπτώματα του λύκου εμφανίζονται σε περιόδους φλεγμονής. Μεταξύ των φλεγμονών, οι άνθρωποι συνήθως αντιμετωπίζουν ώρες ύφεσης, όταν υπάρχουν λίγα ή καθόλου συμπτώματα.

Ο λύκος έχει ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένων:

• Πόνος μυών και αρθρώσεων
• Βαθιά
• Ευαισθησία στο φως του ήλιου
• Στόμα Ulcers
• Προβλήματα μνήμης
• Ασυνήθιστη απώλεια μαλλιών
• χλωμό ή μωβ δάχτυλα ή δάχτυλα από το κρύο ή το άγχος, γνωστή ως νόσος του Raynaud

H3>

Ο λύκος μπορεί να παρουσιάσει διαφορετικά από άτομο σε άτομο. Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι ο λύκος μπορεί να παρουσιάσει διαφορετικά στους άνδρες και τα θηλυκά. Τα θηλυκά τείνουν να έχουν λιγότερο σοβαρά συμπτώματα από τα αρσενικά.

Τα συμπτώματα που παρατηρούνται συχνότερα στα θηλυκά περιλαμβάνουν:

• απώλεια μαλλιών
• ευαισθησία στο ηλιακό φως
• Ulcers στόματος
• Αρθρίτιδα
• Malar Rash

Σημάδια του λύκου σε αρσενικά

Υπάρχει μια κοινή εσφαλμένη αντίληψη ότι μόνο τα θηλυκά μπορούν να έχουν λύκο. Αν και λιγότερο συνηθισμένα, τα αρσενικά μπορούν επίσης να έχουν λύκο. Οι έρευνες υποδηλώνουν ότι τα αρσενικά με λύκο τείνουν να έχουν πιο σοβαρά συμπτώματα.

Τα συμπτώματα που εμφανίζονται συχνότερα στα αρσενικά περιλαμβάνουν:

• Καρδιαγγειακές επιπλοκές
• Χαμηλή αιματολογία
• απώλεια βάρους
• Επιπλοκές νεφρών
• Πόνος στο στήθος

σε άλλα συστήματα σώματος

lupus μπορούν επίσης να επηρεάσουν τα ακόλουθα συστήματα:

• Νεφροί: Ο Lupus μπορεί να προκαλέσει νεφρική νόσο που ονομάζεται νεφρίτιδα Lupus, όπου η φλεγμονή σταματά τους νεφρούς να εργάζονται σωστά. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν διόγκωση των ποδιών, των ποδιών και του προσώπου, της συχνής ούρησης και της υψηλής αρτηριακής πίεσης.
• : Μερικοί άνθρωποι μπορεί να βιώσουν φλεγμονή της επένδυσης των πνευμόνων, γνωστών ως Pleurisy, που προκαλεί πόνο στο στήθος όταν αναπνέει βαθιά. Μερικοί άνθρωποι μπορούν επίσης να αναπτύξουν πνευμονία.
• Κεντρικό νευρικό σύστημα: Ο λύκος μπορεί μερικές φορές να επηρεάσει τον εγκέφαλο ή το κεντρικό νευρικό σύστημα. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν ομίχλη εγκεφάλου (σύγχυση και συγκέντρωση προβλημάτων), πονοκεφάλους, επιληπτικές κρίσεις και εγκεφαλικά επεισόδια. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί εγκεφαλίτιδα του Lupus, προκαλώντας οξεία κατάσταση σύγχυσης, γνωστική δυσλειτουργία, αλλαγές στη διάθεση, επιληπτικές κρίσεις, λήθαργο και κώμα.
• Τα αιμοφόρα αγγεία: αγγειίτιδα ή φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την κυκλοφορία.
• Αίμα: Ο λύκος μπορεί να προκαλέσει αναιμία, λευκοπενία (μειωμένο αριθμό λευκών αιμοσφαιρίων) ή θρομβοπενία (μείωση του αριθμού των αιμοπεταλίων που βοηθούν στην πήξη, στο αίμα).
• Καρδιά: Εάν η φλεγμονή επηρεάζει την καρδιά, μπορεί να οδηγήσει σε μυοκαρδίτιδα και ενδοκαρδίτιδα. Μπορεί επίσης να επηρεάσει τη μεμβράνη που περιβάλλει την καρδιά, προκαλώντας περικαρδίτιδα. Αυτό μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα συμπεριλαμβανομένου του θωρακικού πόνου. Η ενδοκαρδίτιδα μπορεί να βλάψει τις καρδιακές βαλβίδες, προκαλώντας την επιφάνεια της βαλβίδας να πυκνώσει και να αναπτύξει τρύπες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αναπτύξεις που μπορούν να οδηγήσουν σε καρδιακά μουρμουρίζει.

Άλλες επιπλοκές

Υπάρχουν άλλες επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν από τον λύκο.

μόλυνση

Η μόλυνση γίνεται πιο πιθανή όταν ένα άτομο έχει λύκο επειδή τόσο η ασθένεια όσο και οι θεραπείες του αποδυναμώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι κοινές λοιμώξεις περιλαμβάνουν:

• Λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος
• Αναπνευστικές λοιμώξεις
• Λοιμώξεις ζύμης
• Salmonella

Θάνατος των οστών

Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει χαμηλή παροχή αίματος σε οστό, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται μικρά διαλείμματα. Τελικά, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην κατάρρευση των οστών. Τα άτομα με λύκο ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αυτού λόγω της ίδιας της κατάστασης και λόγω φαρμάκων όπως τα κορτικοστεροειδή, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του λύκου.

Επιπλοκές εγκυμοσύνης

Τα άτομα με λύκο έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο απώλειας εγκυμοσύνης, πρόωρου τοκετού και προεκλαμψίας, επικίνδυνη κατάσταση που περιλαμβάνει υψηλή αρτηριακή πίεση. Για να μειωθεί ο κίνδυνος αυτών των επιπλοκών, οι γιατροί συχνά συνιστούν την καθυστέρηση της εγκυμοσύνης έως ότου ο Lupus βρίσκεται υπό έλεγχο για τουλάχιστον 6 μήνες.

βίντεο

Το παρακάτω βίντεο εξηγεί πώς ο λύκος προκαλεί συμπτώματα.

Ταξινόμηση: 11 συμπτώματα

Το αμερικανικό κολλέγιο ρευματολογίας χρησιμοποιεί ένα τυποποιημένο σχήμα ταξινόμησης για να επιβεβαιώσει μια διάγνωση. Εάν ένα άτομο πληροί 4 από τα 11 κριτήρια, ένας γιατρός θα εξετάσει μια διάγνωση του λύκου.

Τα 11 κριτήρια είναι:

Malar Rash: Ένα εξάνθημα σε σχήμα πεταλούδας εμφανίζεται στα μάγουλα και τη μύτη.

Discoid Rash: Ανυψωμένα κόκκινα μπαλώματα αναπτύσσονται στο δέρμα.

Φωτοευαισθησία: Ένα δερματικό εξάνθημα εμφανίζεται μετά την έκθεση στο ηλιακό φως.

προφορική ή μύτη